题开元寺牡丹

题(tí)  开(kāi)  元(yuán)  寺(sì) 

牡(mǔ)  丹(dān) 

此(cǐ)  花(huā)  南(nán)  地(dì)  知(zhī)  难(nán)  种(zhǒng)  ，

惭(cán)  愧(kuì)  僧(sēng)  闲(xián)  用(yòng)  意(yì)  栽(zāi)  。

海(hǎi)  燕(yàn)  解(jiě)  怜(lián)  频(pín)  睥(pì)  睨(nì)  ，

胡(hú)  蜂(fēng)  未(wèi)  识(shí)  更(gèng)  徘(pái)  徊(huái)  。

虚(xū)  生(shēng)  芍(sháo)  药(yào)  徒(tú)  劳(láo)  妒(dù)  ，

羞(xiū)  杀(shā)  玫(méi)  瑰(guī)  不(bú)  敢(gǎn)  开(kāi)  。

惟(wéi)  有(yǒu)  数(shù)  苞(bāo)  红(hóng)  萼(è)  在(zài)  ，

含(hán)  芳(fāng)  只(zhī)  待(dài)  舍(shě)  人(rén)  来(lái)  。